geçen salı tırnaklarıma sarı oje süresim gelid. çarşamba sabahı zaman kalmayınca tırnaklarım birer ikişer kırıldılar, sonra da bütün gün kemirdim durdum o tırnakları. üstümden geçen resmiyetten sonra bugün boyayabildim onları.
haftalar boyu sürekli şunu bloga yazsa, bunu bloga koysam diye geziniyorum, ama önümde bilgisayar olduğu zaman aklıma gelmiyorlar, zaten önümde bilgisayar uzun süre durmuyor, hemen uyuyorum.
yazılası birkaç tane konu var, ertelemekten başka çarem yok gibi eğer doğru düzgün yapmak istiyorsam bir işi, ama taamen sallarsam kendime çok kızacağım.
kendi kendime yarışa girdim sanki. cuma günü saydım, okuldaki sempozyumdan sonra kalkıp taksime gidince toplam 19 saat dışarda, 22 saat uyanık kalmışım. sabah 10da derneğe gitmek için 8de zilim çaldığında, komiklik olsun diye uydurmadım, aklımdan ilk geçen düşünce , hayır, şu anda çalıyor olamazsın, i reject your reality and substitute my own oldu. bunları düşünürken kafam yastığın altına kaçmıştı bilem.
bi önceki sigara paketini JPF'nin ölümünü kendime özgü bir saygıyla anma amacıyla koymuştum oraya. baktıkça anlamsızlaştı. biraz da ondan yazıyorum bunları. koyacak resim gelmedi de aklıma. geçen çarşamba kilisede kendisi için düzenlenen duaya gittim. hayaletlerimle vedalaşmam gerekiyordu, iyi geldi. sanırım birkaç saniyeliğine kendimi kendimce dua ederken bulmuş bile olabilirim. o anda kaçırdıklarımla yeni hayaletler ürettiysem, bunu zaman gösterecek, onlarla uzun süre kolkola gezerim artık.
"bişey için" fotoğraf çekmek çok komik oluyomuş. oldu, yaptım, iyi de oldum. cuma günü 500 tane filan fotğğraf çektim sempozyum için. editlemem de çekmem kadar uzun sürdü sanırım.
bayan c'yi özledim yine. umarım işler yolundadır.
No comments:
Post a Comment