porselen kertenkele

Şu sıralar basireti bağlanmak ne demekmiş öğreniyorum gerçekten. Önce Kavaf meselesi çıktı başımıza. "bence" dedi. objektivite/sübjektivite diye çırpınan ne kadar pozitif bilimci, sosyal bilimci varsa suratında kendisiyle aynı boyutta yaşamayan birinin saldırısıyla karşı karşıya lamanın soru işaretleriyle bezeli ifadesiyle kalakaldı. gazete veya internet, her nerede gördüysek o lafı üzerine cevabımızı karalayamamanın hüsranıyla debelendik.
Sonra bir de aynı tartışma, nereden çıktığını hiç hatırlayamadığım bir şekilde, kutsal ironi sağolsun, sosyal psikoloji sınıfımda çıktı karşıma. Über zen hoca bi yandan zen zen cevaplar verirken millete, ben de daha fevri ataklarda bulunarak karşılık vermeye çalıştım. tabi 20ye karşı 2 gibi bişey. işte karşımıza çıkan incilerden bazıları:

-ama hocam yaa, böyle diyosunuz da, sizin çocuğunuz öyle olsa ne yaparsınız?
-benim olsa döverim vallah.

pk: bu dediğin onu kendinden uzaklaştırmaktan başka bir işe yaramaz
-o senin kendi tercihin.
-çocuğunu kendinden uzaklaştırmaktan başka bişey eline geçmez bundan ?!
-o senin kendi tercihin ama!!!
-...(hala bu cevap nasıl bi mantık dizgisi içinde verilebilmiştir anlayabilmiş değilim de.)

ZEN MAN: bak evladım, bu senin dediğin, çocuğum mavi gözlü olursa onu döverim demek gibi bişey.
-yani hocam eşcinsel doğmakla şizofren doğmak aynı şey mi, şimdi bunu söylüysunuz siz.
ZEN MAN: *panik*

bu laflar tek bir kişiden çıkmış gibi görünse de aslında sınıfın çoğunluğu tarafından yumurtlanmıştır. bi de son yorumla ilgili olarak, bakınız bunu diyen, bunu da dedi demek istiyorum:

-hocam benim eşcinsel arkadaşlarım da var, bazıları öyle bi gecede kadınlardan sıkıldım diyip gey oldular.


ben de bunu tişörte bastırıcam, onur yürüyüşü'nde de giyerim hem.

şu yazı da çok damarıma bastı bi de.